| |
| |
| |
[Tot u, mijn Godt gebenedijt]
Nae de Wijse: Van Schout Willem, &c.
Tot u, mijn Godt gebenedijt,
Roep ick met herten stadigh,
Ick bid u ootmoedigh met vlijt,
Zijt my sondaer genadigh,
Wast my reyn van mijn sonden schoon,
Door Christum uwen lieven Soon,
Ick beken mijn sonden certeen
Voor u, mijn Godt Almachtigh,
Vergeeftse my uyt liefden reyn,
Dat bid ick Heer aemdachtigh,
Wie sijn sonden bekent en laet
Maer wie verschoonen haer misdaet,
Die beklagen 't te spade,
Ick beken, Heer, van herten siet
Mijn swackheydt sonderlinge,
Al wat ick doe en prijs ick niet,
Ick weet in my niet goets en is,
Maer om het goedt te doen gewis,
| |
| |
Dat doe ick niet, o! Heer,
't Goedt dat ick doe, o! Heere, siet,
Want ick heb van my selven niet
Dan swackheydt en misdaden,
Wie hem laet duncken meest constant
Dat hy wat is, die dwalen,
En bedriegen haer selven, want
Ellick neem doch hem selven waer,
Om niet te gaen verloren,
Doet door 't geloof goe wercken, maer
Wilt nae Godts woorden hooren,
Men leert Godts Woort oprecht en waer,
Wy hooren 't wel aendachtigh,
Wy weten 't en verstaen 't wel, maer
Wy doen het niet waerachtigh,
Hoe sla men dit hier nae voor Godt
Verantwoorden, slaet gade?
Dat wy dus licht 's Heeren Gebodt
Christus die spreeckt tot ons vermaen,
Weet en niet doet, die sal ontfaen
Veel slagen met verseeren
Iae die 't goedt weet te doen, verstaet,
| |
| |
En doet het niet, is sonde,
Daerom doet nae Iacobus raedt,
Vreest Godt met hert en gronde,
Daerom waeckt op en sondigt niet,
Want Godt staet voor de deure,
Die oordeelt recht, en alles siet,
Ons hert en wercken pure,
Schout geselschap met neerstigheyt,
Daer men spreeckt ydelheden,
Want quaedt geklap dickwils verleyt,
Hebt niet te veel gemeenschap meer
Met die menschen onvrome,
Want sy zijn wanckelbaer en teer,
Maer vreest den Heer volkomen,
Menschen t'ontsien dat brenght ten val,
Maer die den Heere vreesen,
En houden sijn geboden al,
Ick bid, o! Prins en Heere mijn,
Maeckt my hier toe bequame,
Wilt my sondaer genadigh zijn,
I.H. Pos
|
|