Middelieër liedboek

[Ploeght op het nieuw, nae 's Heeren woort]

Na de Wijse: Van Schout Willem, &c.

Ploeght op het nieuw, nae 's Heeren woort,
En zaeyt gerechtigheden,
Oeft ootmoedigh van herten voort,
Oeffent door 't geloof mede
Liefd en vrede.

Staet nae 't geloof liefde en vreed,

Aendachtigh met begeeren,
Zijt gehoorsaem van herten meed
In de vreese des Heeren,
Nae sijn leere.

Een Heere, een Geloof, een Leer,

Een recht Doopsel in desen,
Een God, en een Vader, geen meer,
Een Gemeente gepresen,
Soo wy lesen.

Dit's 't fondament en 't noodig Een,

Vreest Godt, houdt sijn geboden,
Oeffent liefde van herten reen,
Zijt ootmoedigh voor Gode,
Dit's van noode.

Dit eyscht Godts woort met reden goet,

Godt boven al beminnen,
V naesten als u selven doet,

[p. 72]

 

Met hert, gemoedt en sinnen,

 

Reyn van binnen.

 

In dese twee geboden klaer

 

Hanght de Wet en Propheten,

 

Ist dat ghy 't doet van herten, maer

 

Door 't geloof, wilt dit weten,

 

Niet vergeten.

 

Mattheus vijf leert Christus soet

 

De neghen Saligheden,

 

Maer wie dit leert, en daer nae doet

 

Die sal leven in vreden

 

Eeuwigh mede.

 

Lieve hoort wat Christus noch seydt,

 

Lucas derthien hier neven,

 

Schickt u hier nae met neerstigheydt,

 

Dan sult ghy eeuwigh leven,

 

Zijn verheven.

 

Soo ghy ten leven in-gaen wilt,

 

Houdt Godts gebodt volheerdigh,

 

Verkoopt u goedt, seydt Christus milt,

 

Geeft het den armen weerdigh,

 

En rechtveerdigh.

 

Dit is beter als Offerhandt

 

En aengenaem voor Gode,

 

Hem recht te vreesen met verstandt,

 

En houden sijn geboden,

 

Dit's van nooden.

 

De Hooft-somme van het gebidt,

 

Is liefd uyt reynder herten,

 

Een ongeveynst geloof tot Godt,

 

Een gemoedt sonder smerten,

 

Reyn van perten.

 

Sonder geloof mach men, 't is waer,

[p. 73]

 

Godt niet behaghen mede,

 

Daerom doet door 't gheloove maer

 

Goe wercken als Iob dede,

 

Reyn in vrede.

 

Bewijst uyt u gheloove deught,

 

Wetigh, matigh, lijdtsame,

 

Godtsaligh in liefden met vreught,

 

Broederlijck en bequame,

 

Aenghename.

 

Ist dat dese dinghen, 't is waer,

 

By u zijn overvloedigh,

 

Sy sullen u niet onvruchtbaer

 

Laten in Godts woordt spoedigh,

 

Recht en goedigh.

 

Maer Vrienden dese dinghen moet

 

Al door 't gheloove krachtigh

 

Gheschieden voor den Heere goet,

 

Met hert en sin aendachtigh,

 

En waerachtigh.

 

Een recht gheloof, o! Heer, ghewis,

 

Gheeft my ter saligheden,

 

Dat door de liefde dadigh is

 

Tot Godt en naesten mede,

 

Dat's mijn bede.

 

Ick bid van herten, lieve Heer,

 

Wilt mijn gheloove stercken,

 

Dat ick mach leven nae u leer,

 

Van herten in goe wercken,

 

Met op-mercken.

 

Prince, mijn Godt werckt in my

 

Een goeden wil met namen,

 

Nae 't voornemen mijns herten vry,

[p. 74]

 

Een vast gheloof vreedsame,

 

Eeuwigh, Amen.

I.H. Pos.