Middelieër liedboek

[Wat heeft een Zee-man al verdriet]

Nae de Wijse: Sal men sulcke koopmanschap doen.

Wat heeft een Zee-man al verdriet,
Iae wat moet hy al lijden,
Door Godts storm en onweer siet,
Die hy gheniet somtijden,
't Benijden van qua menschen fel,
Dat siet men alle daghen,
Want seer rebel,
Hoe de menschen malkander plaghen,
Och! 't is niet wel.

Dat men Godts woort also verdooft,

Door schijn van heyligh praten,
En legghen kussens onder 't hooft,
Gaen daer oock op verlaten,
Men sal nae maten loon ontfaen,
Och! 't mach soo niet in 't sackjen
Voor Godt bestaen,
Ellick sal met sijn eyghen packjen
Te Marckt gaen.

[p. 51]

 

Wat daer dan in bevonden wordt,

 

Daer nae sal men ontfanghen,

 

Dus doet doch niemandt niet te kort,

 

Wandelt nae Christus ganghen,

 

Met verlanghen nae 't beste staet,

 

Wilt niet in sonden leven

 

Op Godts ghenaed,

 

Want Godt sal loon nae wercken gheven,

 

't Zy goet of quaet.

 

Men wordt nae 't werck doch betaelt,

 

Hier en hier naemaels mede,

 

Want 's Heeren woordt doch niet en faelt,

 

Dus soeckt doch altijdt vrede,

 

Als Christen leden met goet verdragh,

 

Houdt vreed met alle menschen,

 

Soo 't wesen mach,

 

Soo sal 't u gaen al nae u wenschen,

 

Ten jonghsten dagh.

 

Merckt wel op dees woorden koen,

 

Soo wel Arm als Rijcke,

 

Wat ghy wilt dat men u sal doen,

 

Dat doet oock van ghelijcke,

 

Dus wilt niet wijcken wat dat ghy doet

 

Dat ghy soude begeeren

 

Ander luy goet,

 

't Is teghen het ghebodt des Heeren,

 

Zijt dit wel vroet.

 

Hoort wat Godt door Iacobus seyt,

 

Van waer komt krijgh en nijde,

 

't Komt uyt uwe wellustigheydt,

 

Die in u leden strijden,

 

Wijckt niet bezijden den rechten baen,

 

O! ghy verdestrueerders,

[p. 52]

 

Hoort Godts vermaen,

 

En alle ghy onrecht begeerders,

 

't Sal anders gaen.

 

Als Godt se van malkander scheydt

 

De goede en de quaden,

 

't Sal daer duren in eeuwigheydt,

 

Dus wilt in tijdts beraden,

 

Eer 't is te spadem hoort Godts woordt hier,

 

Komt ghy ghebenedijden,

 

Ontfanght playsier,

 

d'Ander gaet ghy vermaledijden

 

In 't Helsche vyer.

 

Och! 't onderscheydt is onghelijck,

 

Alsoo wy moghen lesen,

 

Dus Zee-man lijdt verduldelijck,

 

Al wordt ghy hier verknesen,

 

Doch in Godts vreesen den tijdt verbeydt,

 

Gheeft den moedt niet verloren

 

In druck en leydt,

 

Godt sal 't versien, wilt nae hem hooren,

 

Hebt lijdtsaemheydt.

 

Ghy hebt ghehoort Iobs lijdtsaemheydt,

 

En ghesien 't eynd des Heeren,

 

Hoe Godt door sijn ghenadigheydt,

 

Niemandt laet in 't verseeren,

 

Dencken wy meere ons sonden schuldt,

 

Die wy doen alle daghen,

 

Dus hebt ghedult,

 

Godt gaf, Godt nam, 't is Godts behaghen

 

Ghy segghen sult.

 

Oorlof, o! Prins, en Heere mijn,

 

Wilt ons tot vrede stichten,

 

Wilt oock die in benautheydt zijn

[p. 53]

 

Door u ghena verlichten,

 

Want die dit dichte heeftet besocht,

 

Hy was dickwils ghenomen,

 

Iae oock verkocht,

 

Door Godts ghenaed weder ghewonnen,

 

En over-ghebrocht.

I.H. Pos.