| |
[Men siet in 's werelts ydelheydt]
Nae de Wijse: Rooskens in de Mey.
Men siet in 's werelts ydelheydt
Een yeghelijck is meest ghesint
Loopen met siende ooghen blint,
De mensch leeft eenen kleynen tijdt,
Wat heeft den armen mensch, o! Heer,
Hopen en sorghen altijdt meer
Onnut en boos vol ydelheydt,
En is maer aerde, stof, en slijck,
Ia oock seer kleyn van weerden,
Wy moeten doch Arm en Rijck
| |
| |
Al leeft een Mensch schoon duysent Iaer,
Ghelijck een druppel waters noch,
Dat weynigh kan verwerven,
Hierom, o! mensch, bedenckt u doch,
Dus leert my, Heere, metter spoet,
Op dat ick met verstandt den tijt
Naer uwen wil mach enden,
Want mijn leven met smert verslijt
Den tijdt verloopt seer kort en snel,
Niet kostelijcker dan den tijt,
Dat weet men wel te segghen,
Dus soeckt doch u zielen profijt
Want die een Toren bouwen sel,
En overslae de kosten groot,
Eer hy het gaet fondeeren,
Dat hy niet stae met schanden bloot
Gedenckt hoe dat den boosen Knecht,
Hy at en dronck seer onbeleeft,
Nam sijn tijdt niet in weerden,
Oock die sijn pondt begraven heeft
Siet om winningh u pondt aenleydt
De Heere die 't u heeft ghedaen,
| |
| |
Sal 't met winningh begeeren,
Op dat ghy voor hem mocht bestaen,
Siet oock aen die vijf Maeghden dwaes,
Met Lampen klaer, geen oly, maer
Den tijdt niet waer-genomen,
Hoe sy klopten sy mochten daer
Den Rijcken-man door 's werelts schat
Hy leefd in alle heerlijckheydt,
Maer hy heeftet te laet beschreyt,
't Blijckt aen den ongenooden gast
In 's Heeren Bruyloft in te gaen
Hy wordt met schanden uyt-gedaen,
Den verloren Soon ginck met sijn schat
Tot hy quam in armoede swaer,
Hierom neemt uwen tijdt wel waer
En schickt u neerstigh nae den tijdt,
Want u party rontom u gaet,
Maer bidt den Heere om genaed
| |
| |
Geloove, Liefde, Hope fijn
Tot Godt en even-naesten mee,
Met werck en daedt bewijsen,
Dat wy mogen in 's Heeren vree
Prince, maeckt ons hier toe bequaem
Met liefden, soo dat wel behoort,
Want Godt sal nae sijn heyligh Woort
I.H. Pos.
|
|