Middelieër liedboek
(1651)–J.H. Pos–
[pagina 35]
| |
Weed'wen en Weesen, vreemd Heer of Knecht,
Aensiet niemandts persoon in desen,
't Oordeel is Godts, waer en oprecht.
Daerom, o! mensch, en oordeelt niet
Als Christus seydt, Mattheus seven,
Want met sulcken oordeel siet
Als ghy oordeelt ontfanght ghy even,
Een oprecht oordeel sal Godt geven
Na 't leven, wilt hier acht op slaen;
En met wat maet ghy meet hier neven,
Daer mee sult ghy weder ontfaen.
Romeynen twee seydt Paulus klaer,
O! Mensch, bedenckt u doch met reden,
Ghy die oordeelt een ander swaer
In dingen die ghy selven dede,
Daer in verdoemt ghy u oock mede:
Dus wilt niet treden in 't oordeel koen,
Godts oordeel is nae der waerheden
Over die gheen die sulcks doen.
Ghy die oordeelt een anders Knecht,
Hy staet ofte valt sijnen Heere,
Die hem door sijn goedtheydt oprecht,
Kan helpen uyt alle verseeren.
Romeynen veerthien kan men 't leeren:
Staet met eeren nae 't beste, maer
Wilt van lichtveerdigh oordeel keeren,
't Oordeel is Godts, oprecht en waer.
Wie hem laet duncken onbevreest,
Dat hy wat is en nochtans weynigh,
Die bedrieght hem selleven meest,
Ellick proeve sijn doen certeynigh,
Dan sal hy roem hebben alleynigh,
Zijt reynigh voor den Heere al,
| |
[pagina 36]
| |
Oordeelt niet lichtveerdigh nae meyningh,
Want ellick sijn pack draghen sal.
O! hoe ghetrouwelijck en goet
Waerschout ons Paulus aendachtigh,
Tot sijnen Timotheum soet,
Ick betuyghe voor Godt Almachtigh,
En Christum onsen Heere krachtigh,
Eendrachtigh voor d'Enghelen schoon,
Dat ghy dit oordeel houdt waerachtigh,
Niet lichtveerdigh uyt gunst of loon.
Och! vrienden, neemt u selven waer,
Laet u altijdt van Godts woordt leeren,
Dat u oordeel en Godts hier naer
In eeuwigheydt mach accorderen,
Dat ghy saligh meight compareren,
En voor den Heere meught bestaen,
Dat hy u wil tot sijner eeren
Door Christum in ghenaed ontfaen.
Houdt Godts ghebodt oprecht en goet,
Drijft d'eene schrift niet al te krachtigh,
Dat d'ander daer door wijcken moet,
Houdt Godts oordeel altijdt indachtigh,
Op dat ghy niet en valt onsachtigh,
Swack en onmachtigh voor den Heer,
Godts oordeel is goet en waerachtigh
Hy oordeelt recht, en niemandt meer.
Splinter-kijkers vindt men nu veel,
Die lichtveerdigh een oordeel spreken
Over haer naesten, meestendeel
Sien niet op haer eyghen ghebreken,
Ghelijck wel dickmael is ghebleken,
En keken van haer selven of,
Maer laten noch den ballick steken
| |
[pagina 37]
| |
In haer ooghen, 't is al te grof.
Neemt een exempel aen Iudas,
Hoe lichtveerdigh hy ginck vermonden,
En veroordeelde Thamar ras,
En David licht een oordeel vonde,
Maer Nathan 't oordeel best verstonde,
Christus verkonde den Pharizeen,
Wie onder u is sonder sonden,
Die werp vry den eersten steen.
Een mensch verschoont hem selven meest,
En is hem al te veel ghenadigh,
't Schijnt wel een Pharizeeuschen geest,
Daer by sijn naesten seer versmadigh,
In 't oordeelen hem dickmael schadigh,
Misdadigh voor den Heer 't is waer,
Godts oordeel is vast en ghestadigh,
Maer 's menschen oordeel wanckelbaer.
Waert dat een mensch hem wel bedocht,
Wy zijn seer swack, jae stof en eerdigh,
En sijn eygen boogaert door-socht,
In 't oordeelen niet te lichtveerdigh,
Maer sien wat kruyen dat volheerdigh,
En weerdigh voor Godt mach bestaen,
Want Godts oordeel is soo rechtveerdigh,
Ellick sal loon nae werck ontfaen.
Prince, mijn Godt en toe-verlaet,
Bewaert my nu en t'allen tyen
Voor een lichtveerdigh oordeel quaet,
Voor achterklap, twist en benijen,
Maer in u oordeel mach verblijen,
Ter rechter zijen staen bereydt,
En hooren ghy ghebenedijen,
Komt en besit mijn heerlijckheydt.
I.H. Pos. |
|