| |
[Och! mocht ick pelgrimagie gaen]
Nae de Wijse: Ick ben een arme Pelgrim siet.
Och! mocht ick pelgrimagie gaen,
Voor Godt oprecht in sijn passagie,
En van 's werelts weghen af-slaen
Niet uytwendigh noch buyten landt,
Maer in 't verborghen voor den Heere,
Inwendigh met een goet verstandt
Als een Pelgrim met eeren.
Een oprechte Pelgrims habijt
Verciert met gheoeffende sinnen,
Een reyn herte voor Godt altijt
Van buyten en van binnen.
Een gordel van gherechtigheyt
Om mijn ghemoedt vast en volheerdigh,
Oprecht in liefd en eenigheyt,
Als een Pelgrim rechtveerdigh.
Gheschoeyt in vreed en bereyt staen
Door 't gheloof in goe wercken spoedigh,
Voor Godt als een Pelgrim moet gaen
Ghehoorsaem en ootmoedigh.
Een Pelgrims staf dat's Godt alleen,
Moet ick tot mijn gheselschap houwen,
Godes woordt is het noodigh Een
Daer moet ick op vertrouwen.
| |
| |
Een Hontjen dat vreese Godts hiet,
Gheeft my tot troost op mijn voyagie,
Ghedult in lijden en verdriet,
Patiencie tot mijn pagie.
Een Pelgrims Mael geeft my, o! Heer,
Met oprechte middelen stichtigh,
Ghehoorsaemheyt tot mijner leer
Als een Pelgrim voorsichtigh.
Oly der liefden aenghenaem,
Barmhertigh, sachtmoedigh in vreden,
Een reyn hert, ootmoedigh bequaem
Voor Godt in den ghebeden.
Godts Woort dat is oprechte Wijn,
Sijn ghenaed is mijn troost volkomen,
En op Christus mijn Medicijn
Hoop ick met alle vromen.
Zout der waerheyt, krachtigh en goet
Van Godt, om den geest te verstercken,
Als een vroom Pelgrim hebben moet
In sijn woorden en wercken.
Sober en rechtveerdigh met vlijt
Is seer goet voor een ghesont leven,
Een vast gheloof voor Godt altijt
Dient een Pelgrim hier neven.
Een vyer-slaghjen recht nae Godts leer,
Om mijn ghemoedt voor Godt te wermen,
Wilt my door 't vyer der liefden, Heer,
Een uyr-werckjen tot een waerschou,
Dat ick den tijdt mijns pelgrimagie
Waerneem als een Pelgrim getrou,
Voor Godt als een vroom pagie.
Een kleyn Boeckjen oprecht en goet,
| |
| |
Dat hiet, vreest Godt, houdt sijn geboden,
V naesten als u selven doet,
Dat's een Pelgrim van noden.
Och! wat gebreeckt een Pelgrim al,
Voor Godt om te gaen Pelgrimagie,
En treden moet op den wegh smal,
Door des werelts bosschagie.
O! Heer geeft my geselschap goet,
V Enghel tot mijn leydts-man mede
Als ghy Tobias dede soet,
Al na die stadt van vrede.
Want ick ben doch, o! Heer, siet,
V Borger en Pelgrim ghestadigh,
Verlaet my arme Pelgrim niet,
Maer zijt my, Heer, ghenadigh.
Siet my arme Pelgrim doch aen,
O! Heer, door u barmhertigheden,
Dat ick arme Pelgrim mach gaen
Oprecht in liefd en vrede.
O! tijdt hoe kostelijck zijt ghy,
Voor een Pelgrim die hier moet swerven,
Daerom bid ick, o! Heer, leert ,y
Dat ick Pelgrim moet sterven.
Prince, mijn Godt gheleydt u knecht,
Ghenadelijck op u passagie,
Gheeft my arme Pelgrim oprecht,
O! Heer, een bom voyagie.
I.H. Pos.
|
|