Gedichten. Deel 2

[p. 441]

Publius Ovidius Nazo.

Wat voer myn levenskiel door ongenadigh weer!
Augustus blixemschicht viel op myn harsens neêr.
My hebben, och! myn kunst en oogen gladt bedorven.
O al t' onnoozle pen, waertoe dus onbezint?
O schuldeloos gezigt! maer schoon we in Pontus storven,
Myn luister groeit en bloeit zoo lang men kunst bemint.