Gedichten. Deel 2
(1728)–H.K. Poot[p. 417]origineel
| |
Schrikt alles met verbaestheit voor
Megeraes dreigement.
De steile torens vallen;
De welvaert vlucht door stael en vier,
Dat Godt het zich erbarmt.
Wat baten hooge wallen
En vaste sloten, hecht en fier,
Zoo gy ze niet beschermt?
Wat holp den Griek het stryden,
Zoo lang Achil, met recht verstoort,
De tweespalt duuren liet?
De doot was niet te myden.
Wie u verjaegt begeert den moort,
En kent uw waerde niet.
Gy moet een' staet behoeden.
Godin, uw hulp in tegenheên,
Uw' bystant zoeken wy.
Hou twist en wederspoeden,
Gewelt en leet uit onze steên,
En blyf ons eeuwigh by.
|
|