Gedichten. Deel 1

[p. 420]

Op eenen zilveren Gedenkpenning,
Uit last der heeren professoren van het kollegie, genaemt Het Wilde Zwyn, te Loven, geslagen ter eere van den heere Antoni van Leeuwenhoek, lidt der Koningklyke Societeit te Londen, en door de zelve heeren zyn E. toegezonden.

De Rotte duik' daer d' oven

Erasmus in metael verkeert.

Wy loven 't kunstigh Loven,

Dat d' eer van Delf met zilver eert.

't Zent LEEUWENHOEK naer 't leven

Aen LEEUWENHOEK, door munt herteelt.

Wat kon men grooter geven?

Dees helt verdient een zonnebeelt.

Doch wort de magt niet kranker,

Zoo glinstert hy van gout op 't lest;

Maer 't zilver is veel blanker,

En dat gelykt zyn' inborst best.

Dus pryst de school 's mans grysheit.

De Wysheit kroont de Wysheit.