Gedichten. Deel 1

[p. ***2v]

Op de gedichten van H.K. Poot.

Gy dichters, die uw' tyt en zweet
Zoo vlytigh nacht en dagh besteedt
Om eenen rykdom op te gâren
Van vonden uit uitheemsche blâren,
Scheurt nu alle uwe boeken vry
En werpt uw dichtpen aen een zy,
Gy moet uw' arbeit u beklagen,
Terwyl een lantman op koomt dagen;
Een lantman, die van vrou Natuur
Alleen bezielt met yvervuur
De kunst hier tart der letterbraven,
Daer hy een' schat ontsluit van gaven
En niet alleen een eenigh dicht
Aen Neêrlant levert in het licht,
Maer eenen bondel van gedichten,
Die met vermaek den lezer stichten;

[p. ***3r]

 

Die tooneen, hoe het ryk vernuft

 

Des dichters nergens staet versuft,

 

Maer alles braef weet uit te voeren,

 

Het geen zyn zanglust aen wil roeren:

 

Gedichten, die vol majesteit

 

Getempert zyn met lieflykheit,

 

En 't rechte merk op 't voorhooft dragen

 

Der kunst om kenners te behagen:

 

Gedichten, die vol regelmaet

 

En zuiverheit en taelsieraet

 

Met kracht van woorden naer de reden

 

De zaken voegelyk bekleeden:

 

Gedichten, daer, om kort te gaen,

 

Gansch Neêrlant van verbaest moet staen

 

En dit doorluchte vonnis stryken:

 

Hoe moedigh Latium magh pryken

 

Met burgemeesters, die het vroeg

 

Met luister haelde van den ploeg

 

Om 's weerelts hooftstat te regeren

 

En met den lauwer te braveren;

 

't Heeft noit een' lantman voortgebroght,

 

Die met den lauwer pralen moght,

 

Door Febus zelf aen hem geschonken:

 

Ik magh met deze glori pronken.

JOAN DE HAES.