Zijnsvariaties, Verbovelden
(2018)–Sybren Polet– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 84]
| |
[pagina 85]
| |
2En dan weer die eindeloos open O
van een van de rondzwervende taalclusters,
een zwak oplichtende.
Warm weten. Oorsprongloos,
en jij
als ingevoeld, ingevuld erin opgenomen.
| |
3Heel het alomme terug in de potentialiteit.
Soms - zwak - zweeft er een vluchtige flard doorheen,
jij dan meegolvend, menend
het leegtelicht gestolen te hebben.
En daar roeren zich ook weer
de eerste prometheïsche intuïties,
de eerste tonaliteiten, roeren zich overal (elders).
|
|