Virtualia. Teletonen. Even- en nevenbeelden

[p. 49]

Tijd op punt van vertrekaant.

Reusachtige winterstolp.

Zelfs zijn zwakke adem

wekt vacuümfluctuaties.

Wervelingen die hem aanzetten

in een

ontstaand spiegeldiep wormgat de springen
vol bijna-verschijningen en -verdwijningen.

De verwondering dat ze blijven bestaan,

ook de bijna-verdwijningen,

tot ook hijzelf,

als meta-ik, bijna oplost

in een metaversum

van onbekende dimensies en eigen tijden.

*

Alle tijd op punt van vertrek.

Alle tijden vertrektijden.