Virtualia. Teletonen. Even- en nevenbeelden

[p. 41]

Anti-adamitisch

De ah & oh-mens

en zijn hydrakoppen,

zijn ontdromende kernkoppen.

Verliezen wat je nooit hebt bezeten.

*

De echolalieën uit zijn spreekorgaan
dat tegelijk eetorgaan is.

Taalkannibaal.

Zelfverslinder.

Spreken is

als een schimmige protohistorische figuur
met oogvingers betasten

tot hij bijna reëel is,

om dan met hem - zelf schimmiger wordend -
een schimmige coëxistentie aan te gaan

en op te gaan

in een diffuse halfduistere rede.

*

De verre echolalieën

van iets wat je nooit hebt bezeten.

De ah & oh-mens als taal- en tijdkannibaal:

schimmen

herschapen in het Eden van een duistere oerrede.

**

Woorden wekken ons jachtinstinct

(naar woorden),

wij nog steeds op zoek naar de missing link.