Virtualia. Teletonen. Even- en nevenbeelden
(2012)–Sybren Polet– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 5]
| |
I | |
[pagina 6]
| |
Eindbeginaant.1Rating van het mensdom gedaald
van AAA naar AA, A en A–.
Alles & allen op naar het min-nul, ons aller eindbegin
en optimale zelfverevening in zeroïsche onschuld.
De dreiging van degradering omgezet in hoop
op een ópen eindbegin
in onderverzadigd niemandswit.
| |
2Weldra het ontwerpen van nieuwe nóg beter
op elkaar afgestemde ledematen en organen
met navenant ontwikkelde gevoelens,
culminerend
in een zeer verhevigde breinerotiek.
(Hoe nóg schuldelozer van jezelf te houden
als een ander.)
*
Wij: die droom koesterend van overal verspreid liggende
organen en orgaangevoelens
als in een andere vader- of moederaarde.
((Wir müssen die Erde ändren.))
| |
[pagina 7]
| |
3Tegelijk de jacht ingezet op verwilderde metaforen
en richtingloze beelden,
schepsels zonder mengschaduw.
Vage relaties van intuïtieve calculus
in een gedomesticeerd tohuwabohu,
boordevol ontluikende halfmetamorfosen.
Verlangen zo groot als
als de onlesbare dorst van zwaarwaterdrinkers,
badend in een regen van kleine witte gaten.
Zweet liever spookdeeltjes uit.
| |
4Her-evolutie op lichaamstemperatuur.
Eindelijk ook genetisch gemodificeerde beelden,
zonder enig jojo-effect
of gemakkelijke glissandi.
*
Weet, de eerste biohomoïden wonen al onder ons.
De biofilia van nieuwe levensvormen.
**
En wij, vredig voortlevend in een wereld
van onwillige voorstellingen,
nostalgisch nadromend over een beter bewustzijn, bewustzijn
buiten alle binnenruimte en -tijd.
|
|