Donorwoorden
(2010)–Sybren Polet–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 70]
| |
Osmose-mensaant.1Een gevoel, een inzicht, nog zonder eigen naam
of benoeming,
een dat alle namen doordesemt,
jij, wanhopig trachtend
een nieuwe naam te verzinnen.
En net als de hominiden: jezelf
alleen kunnen zien in een waterspiegel
een oneindig traag rimpelende,
een taalspiegel?
Osmose-mens,
tussen andere tweebenigen
als communicerende vaten.
Je voelt het in je rijzen & dalen,
voelt je bloedeigen weerloze wezens.
Hun
rijzen & dalen in je.
(Hun permanente begroeten.)
(Groet jezelf.)
| |
[pagina 71]
| |
2Staande vallen en vallen.
Omhoog vallen,
duizelingwekkend.
En groeten.
Ik val omhoog en groet je.
En even is het of alles adembaar is,
ook jij.
Zijnsfictie, alsof dezelfde droom
gedroomd wordt door duizenden anderen
die je ook bent.
Invulmensen.
En dan toch weer lachen, verlachen.
*
Tom-tom, c'est moi.
|
|