Donorwoorden

[p. 60]

Voorhistorisch heden

O, de beminde is - o - een wereldbeeld, ze
verwereldt alles wat uit de verdwijnspiegel
der taal opduikt,

verzadigd van experimentele liefde.

Verleden wordt hedener dan heden,

pijn

van de realiteit, realiteit als illegaliteit.

En het is

als het dirigeren bij een langspeelplaat,

gespeeld verrast.

Het geluid van een waldhorn van duizenden jaren her
weerklinkt als de roep van de oehoe.

Ontroeringen

van de vroege homo in je.

Oehoe...

Wellicht slapen wij vannacht weer in de kruin
van een boom, nog nasabbelend op

cocablaadjes en morning glory.

Daarna wrijven wij onze neuzen tegen elkaar.

*

In het bos de mist van een

weldadig aandoende verstandsverbijstering.

*

[p. 61]

 

Een wekdroom in een wekdroom in een wekdroom.