Donorwoorden
(2010)–Sybren Polet–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 56]
| |
Postuum hedenaant.In ieder huis een zwangere robot,
met zijn eeuwig ongeborene in zich
als de nieuwe levende mummie,
wakker slaapwandelend in de tijd.
En weer kronkelt er een lemniscaat
door mijn nachtelijke gedachten
en splitst zich
in twee oogloze o's.
De eeuwigheid opgedeeld in neutrale nullen.
Tijdelijk vrede.
Nul - nul.
De mens een reuzenslak die even uit zijn schelp
is gekropen en erin is teruggekeerd,
onkundig
en goedslecht tegelijk.
Alles weer embryonaal. Ahh!
Historisch eelt op de ziel.
*
En daar verschijnen de eerste ongeborenen
van de toekomst, begroet door de hosanna's
van de laatsten der overjarigen.
Je juicht niet mee?
Dan voor straf
groeien er drie invulkinderen boven je graf.
| |
[pagina 57]
| |
*
En zo zullen
kleine groene ideeën woedend slapen.
|
|