Binnenstebuitenwereld
(2008)–Sybren Polet–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 46]
| |
In limbo aant.Herhaal: niets lijkt wat het is, en omgekeerd.
Herhaal:
niets is zich (als jij). Ik leef me dood, en omgekeerd.
Sterf zonder historie.
De ontmanteling van het duizendjarig taalrijk
in volle gang. Lijken spelen en hun dode dromen
realiseren.
Alles lijkwit, als in een nucleaire winter.
Maar ziedaar, zie die secondenlange halfgod, een
mankpotige, octopusarmige, negenogige, zich al spelend
ontbinden tot halfmens, onwezen, aardappelgeest.
En willoos meedrijven op het eindeloze tijdverstrijken.
Tot hij, ziek van anekdotiek, zich opnieuw verpopt
in eindeloze onherkenbaarheden en
zich herziet,
verziet. Reëel in verbeelding, worden duidelijke dingen
voor hem een troost, een tijdelijke, tot ook zij opgaan
in overbevolking, taalrot, onwelkome woorden.
En daar verwijlt hij dan, verwijlt in afwachting van
welkome woorden,
die woorden, woorddingen, hun vormsel
als levende geestverschijningen tussen de vele
opstandige doden en zebragestreepte asielzoekersschaduwen.
| |
[pagina 47]
| |
Zo spelen zij weer mijn eigen ontstaan of voorbestaan.
En langzaamaan vormt zich nieuwe historie,
of tegenhistorie.
En ik heb er - tijdelijk - vrede mee.
|
|