Binnenstebuitenwereld

[p. 19]

Herfstschaduw

Je verdwijnt in het uitbundige groen van struiken en bomen
als in een groot groen bewustzijn.

Neuronenvogeltjes, lokgeluiden, gelispel

Onzichtbare gelukskonijnen knabbelen aan je voet.

Misschien nestelt er wel een lokvogel in je kruin
en broedt iets uit dat je niet verwacht.

Zenuwwebben trillen.

Versplinterde verte schittert tussen je bladeren.

Taalapen gebaren naar elkaar

als verwilderde ego's

en even strijkt een herfstschaduw over het groen.

Een enkele Touretteman diep in je schreeuwt stemloos.

Onder je trekt een leger processierupsen voorbij,
een monsterachtige minuut lang.

Dan laat je een paar galappels vallen.