Binnenstebuitenwereld

[p. 16]

Herfstsonate

De zomerwind verstreken.

Alle overgebleven

tijd weer vrijblijvend. De tuinman

stookt een herfstvuurtje.

Wij,

wandelende rookkolommen,

drijven verder.

De aarde is weer plat.

Vóór ons

een wit winterlicht gat. Nevelzielen.

En hoor!

de klop van een enkele

achtergebleven hartslag.

Leg je hoofd op je armen, holenman,
en vertraag je slaap, ontwaak.

✦

Nieuwe doden, een nieuwe naklank
en ik een pasgeboren levend fossiel.