Avatar. Avader

[p. 63]

Pointillistisch communist

De stilte van het midden

in je hoofd,

eromheen

een heel wisselvolk aan randfiguren & triaden.
Tijd vol vierkante minuten & tweehoeksgeesten.
Turbulenties als ingewandschommelingen.

Het alomtegenwoordige buitengebeuren,

decor voor liefdevolle ledepoppen, lokalo's,

lege godensilhouetten en vreemde imago's,

het overweldigt je soms en

schokschouderend

ronkel je mee, in krakkemikkige reeksen,

jij, pointillistisch communist.

Je lijkt wel een zevenling

of

een octogenool! Tel

liever terug

en terug, jij,

- alle nullaria achter je latend -

eeuwig op zoek naar het zuivere ongetal

en het zwervende midden.

O, altijd te leven in kleine boontjes!
gedichte zéronen,

immortellen,

zevenzonen!