Avatar. Avader(2006)–Sybren Polet– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 50] [p. 50] Postpastorale 'n Plasje zonlicht van de vorige dag lag op de grond te glinsteren, als nieuw. De hele wereld leek meelevend. In de lucht een inwitte dagmaan. Zelfs de dagloners & dagjesmensen waren gezeggelijk tussen de vele tuinkabouters met faalangst. En een machtig gevoel van gezonde armoede verspreidde zich over de aarde, blozende honger naar meer. De merels met hun maniakale tonaliteit overspeelden zelfs het positivisme van de tuinslakken. Onmerkbaar bewegende zwerfkeien. Voor je: de hoogopgestapelde verloren voetstappen als menhirs tussen de luchtgraven. . . . . En daar duikt de voltijdstomtom weer op, die eenmotorige mug uit het jaar nul. Ga uit mijn hoogtezon en verdwijn uit je ogen! . . . . Van opluchting adem ik een lichaam aan lucht in. Vorige Volgende