Avatar. Avader

[p. 17]

Verdeelpunten

En zo voelt (hij) de postmoderne, superluminale

god langzaam in zich verdampen,

het

duistere nulpunt nabij -

en opnieuw:

als een zon die steeds weer

in hetzelfde nadir neerdaalt.

Honderden eindpunten

als verdwijnpunten,

supersnelle, rasterkleine. Je verdeelt erin,

zichtbaar en onzichtbaar tegelijk.

Resten nog enkele ongetemde getallen.

En ik tel en vertel me

tot ik opga

in de ideale 1-persoonsmassa.

.

Alom heerst rust op de tegenaarde
met zijn al kleinere

verdwijnende

oneindige.