Het aaahh & ooohh van de verbonaut. Achtergelaten gedichten(2014)–Sybren Polet– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 45] [p. 45] Kinderspel Als afgespeeld in een uithoek van het heelal. Klankkoters, speels de op elkaar afgestemde geluiden makend, mooie toonclusters vormend. Op de muur van hun externaat: Mimeer een eend die ook een konijn kan zijn - en omgekeerd. Imiteer daarna een nieuw dier met bijbehorende geluiden. Een andere groep jongleerde moeiteloos met door oude goden geschapen, maar voor henzelf ontilbaar geworden nikkolodiumkogels. Weer anderen speelden tit for tat zonder verliezers, hele wolken puntvariaties als halo's rond hun hoofden. Ietwat oudere kinderen baadden zich in een genenpoel, sprongen er gerevitaliseerd uit en vormden zich tot één groot Lichaam met tientallen benen en evenveel wuivende en high five-ende armen. * Het was of hij door een openstaand venster in een surrealistisch schilderij werd gezogen naar eenzelfde, nu realistisch aandoend landschap, alleen geschikt voor doorgangsfantomen. Vensterrealteit. [pagina 46] [p. 46] Gevels zonder huizen erachter, enkel open deuren en vensters voor vrijzwevende geesten om in en uit te vliegen. Tussen de vele façaden de achtergebleven schaduwen van vroegere bewoners, palaverend onder heilige eiken & moerbeibomen. Zie hoe hij zich tussen hen neervleit: nachtschaduw die de vogelloze moerbeibomen nog even doet ruisen. En heenijlt, ál ijler, door alle open deuren & vensters tegelijk. En weer ruisen de moerbeibomen nog even als beroerd door weerwind of lijwind, vederlicht aangeademd (door hem?). Doven. * * En dan is het of hij door het beeldvenster terug wordt gezogen naar de machtig jonglerende klankkoters en hun wolken puntvariaties, hun dieren die ook andere dieren kunnen worden. [pagina 47] [p. 47] En speelt met hen mee, jongleert en wolkt mee. Denkt: het zijn de bébékino's die de tegenaarde zullen erven, al schaduwboxend met oude fantasiefiguren. Sim sala bim. Denkt: Welaan, weldra vallen we samen de avond aan. Vorige Volgende