Het aaahh & ooohh van de verbonaut. Achtergelaten gedichten

[p. 43]

De andere stad

1

Samen met een levende sneeuwpop
op sneeuwjacht gaan

tussen dansende

luchtwervelingen als derwisjen,

wij

luchtige mensvormen, meewervelend

in een duizelingwekkende contradans

waarin we ons, warmte ontwikkelend,

opliften

en verdertollen, totaal op drift.

2

En kijk, ineens wentelt een zeer tastbare zon
versneld onder een wolk vandaan.

Zonnewijzertijd,

met een verspringende schaduwvinger aangegeven.

Reguleerbare natuurverschijnselen,

bedrieglijk natuurlijke.

Zo is ook de natuur weer zichzelf.

3

En kijk, dan verrijst daar toch ook weer

die Stad-in-de-Verte

als de helft van een tweelingstad, waarvan

slechts één een reële.

Mij wil alleen in die andere wonen.