Het pelgrimken van Kevelaer

Inhoudende de litanien, hymni, liedekens, herders-dichtjens, en reys gebeden voor de processie van Kevelaer

Liedeken.
Het Pelgrimken singht voor, en verweckt zyne Mede-gesellen tot de Pelgrimagie.

Op de wijse: Ick ben een arme Pelgrim siet.

Komt Pelgrims komt volght my naer,
Wy sullen onse reys beginnen,
Wy sullen gaen groeten Kevelaer,
De soete Koninginne.

[p. 14]

 

Komt volght my naer met kloecken moet,

 

En neemt van daegh een goey couragie,

 

Op dat wy altemael te voet,

 

Voldoen ons Pel[gri]magie.

 

Wy zijn doch Pellegrims allegaer,

 

Wy hebben hier geen vaste Steden,

 

't Is hier al droefheyt voor en naer,

 

Soo langh wy zyn beneden.

 

Hoe menigh Son is opgestaen,

 

Die my met droefheyt sagh bevangen,

 

Hoe dickwils vont de bleecke Maen,

 

Noch tranen op mijn wangen.

 

Dat is het leven van ons al,

 

Dan hier eens komen, en weer scheyden,

 

Den wegh loopt door het tranen dal,

 

Die ons naer huys sal leyden.

 

O Vaderlandt! ô Vaderlandt!

 

Wanneer sult gy my eens ontfangen,

 

Tot u is mijn herte brant,

 

En sucht met groot verlangen.

 

Och, dat'er eenen Engel waer,

 

Die mijne stappen wilde schrijven

 

Al viel de reys my noch soo swaer,

 

Het sou mijn swackheydt stijven.

 

Wel aen dan Pelgrims kloeck met moet,

 

Sa altemael goede couragie,

 

Op dat wy al gelijck te voet,

 

Voeldoen ons Pelgrimagie.