O Jan de Suyper.
NOteert, Philothea, den Advocaet hiet Ioannes, ende hiel veel daer van alsser wijn in de kan is. Godt gheve datter gheen Rechts-gheleerden ghevonden worden, die hunnen text oock, ghelijck desen Boer, op eenen verdraeyden sin trecken, dat is, recht krom maecken.
Vier ghebruerkens ende Susterkens sittende 'savondts by 't vier, ende siende het waefel-yser te voorschijn komen, baden al ghelijck Mamere om op te blijven. De moeder stondt het toe aen den ghenen die iet fraeys soud' onthouden hebben.
Tistjen seyd':
Boter in de pap, leughens in de mondt,
Verraeden hun eyghen selve terstondt.
Belleken seyd', van haer Meestersse ghehoort te hebben:
'sMorgens bleecke Sonne-schijn,
En een Kindt dat drinckt de wijn,
En een Vrouw die spreeckt Latijn,
Sal het eynde droevigh zijn.
Iaco had een quinck-slaeghsken, hoe dat de Kinders sich van het quaedt gheselschap moeten wachten:
Die met de honden gaet slaepen,
Die sal van hun vloyen raepen.
Catoken prijsende de neerstigheydt, seyd' 'tghene sy dien dagh noch de Maert onder het haspelen hadd' hooren singhen:
Alle daegh oock maer een draeyken gesponnen,
Op 't eynde van 't jaer een hems-mouw ghewonnen.
Dit alle-ghelijck op-gheseydt hebbende, verlanghden ieder een om't seerste, wie op soud' blijven. Wie dunckt u, Philothea, dat den eersten prijs, ende d'eerste waefel verdient sal hebben, ende op te moghen blijven?