Tante Keetje's prentenboek

[p. 7]

De dief.

Stil breekt bij nacht een dief in huis.
De huisheer roept met groot gedruisch
Houdt, houdt den dief! ik ben bestolen!
Loopt, loopt het vuur uit uwe zolen.
Dra raakt nu alles op de been,
En strompelt over struik en steen.
De dief vlugt snel, hem volgen meê
De meid en knecht in négligé.

[p. 8]

 

 

De dief met de gestolen' zaken

 

Zoekt nu in veiligheid te raken;

 

Want, denkt hij, wordt ik eens gevangen

 

Dan heet het geen pardon, maar hangen.

 

Nu wordt de policie gewekt,

 

Die op de teenen nader trekt.

 

De chef gaat d'andren vorschend voor,

 

En dra is men den boef op t' spoor.

 

[p. 9]

 

 

Deez' zoekt met de gestolen zaken

 

Vergeefs in veiligheid te raken;

 

Als plotśling hij een' man aanschouwt

 

Die roept; halt! schelm, eer 't u berouw!

 

[p. 10]

 

En nu wordt, (had hij 't eer bedacht!

 

De dief voor het geregt gebragt;

 

Waar hij berouwvol en geduldig

 

Bekent,’ ik ben aan diefstal schuldig.

 

 

 

De huisheer krijgt 't gestoolne weder,

 

En legt zich wêer tot slapen neder;

 

Ziet hier den dief ten toon gesteld,

 

Waar hem de strop regt pijnlijk knelt.