Evangelische leeuwerck
(1682)–Christianus de Placker–
AuteursrechtvrijWijse: De son in 't klimmen. 't Ootmoedigh leven Sal altijdt sijn verheven,
| |
[pagina 203]
| |
 Maer die trots is en hoveerdigh,
Is by Godt en Mensch onweerdigh;
Niet ge-eert, maer verneert,
Waer hy gaet, of by verkeert.
Dit sietmen in 't geslacht
Van de Phariseen, der Joden ongeacht.
Sy belasteden geboden,
Die sy self om moeyt' ontvloden,
Noch de handen eens daer aen
En wilden slaen.
Sy maer en wenschen
Gesien te zijn van Menschen;
Daerom doense al haer wercken,
Dat een yeder magh bemercken:
Hoe veel goet, yeder doet,
En hoe hy de sonden boet.
O hooghmoedts vuyl gewoel!
Elck soeckt inde Synagoge, d' eerste stoel:
Aen den disch, voor yders ooge,
Boven aen te sitten hooge:
| |
[pagina 204]
| |
Rabbi haer men noemen moet,
Als mense goet.
O
Voor al ghylieden,
Sult Meesters name vlieden,
Ghy zijt Broeders allegader
Een in d' Hemel is u Vader.
En alleen, Anders geen
Is u Meester, Christus een.
"Naer hoogmoedt volgt den val.
Dus d' eertijtels en trotsheden,
schouwt voor al
"Vaster gaen die leege treden:
Godt haer graci geeft beneden; Ga naar voetnoot+
Dat sy opgaen door ootmoet,
In t'eeuwigh goet.
Naer
Wilt gy dan wesen
Hier groot, en oock na desen,
Als gy zijt gestelt de meeste, Ga naar voetnoot+
Houdt u kleyn van hert, en geeste, Ga naar voetnoot+
Wie gy siet, Trotst hem niet,
Maer al om het voordeel biedt.
"Want d' eer is in die eert.
"Die wil zijn van alle monden, geweerdeert,
"And're eer uyt 's herten gronden,
"Sich verned're t' allen stonden.
"Die sijn plicht alsoo betreft,
"Hem Godt verheft.
Want
|