Evangelische leeuwerck

XXIV. Sondagh na Pinxter. Euang. Matth. 24. Verwoestinge van Jerusalem: 't leste Oordeel.

Wijse: Engels fortuyn. Schoonder dan schoon. 't Musijck siet 1. Vasten Sondag.

HEden voorseydt Den Heer, met droeve stem,
d' Afgrijs'lickheydt, Der stadt Jerusalem.
Waer meed' hy doet
Gedencken 't lest Oordeel;
Dat elck tot boet
Sich keeren sou geheel.

Waer

Want daer sal dan Sulcke verdruckinge zijn,

Dat alle Man Vol schrick sal zijn en pijn.
Soo datter niet
Van 's werelts tijden al,
Sulcks is geschiedt,
Noch oyt geschieden zal.

Soo

Dan sal vergaen Het soete Sonne-licht:

Dan sal de Maen Verduyst'ren haer gesicht:
Der Sterren-krans
Verlaten 't Firmament,
En haren glans
Verliesen in het end.

Der

Dan sullen sien 't Cruys-teken in de locht

Alle de Lien, Vol jammer seer bedocht.
Dan sal Godts Soon
Verschijnen in de Wolck,
Als in een throon,

[p. 173]

 

Vervaerlick voor al 't volck.

 

Dan

 

 

 

Met groot geluydt Sal hy, en hel geschal,

 

Sijn Engels uyt- Seynden door 't aertsche dal,

 

Met een Trompet,

 

En stemme ongehoort, Roepen elck met

 

Tot 't strenge Oordeel voort.

 

Met

 

 

 

Vreest dan, o mensch, Voor desen quaden dag;

 

Laet 's Werelts wensch, En wat sy bieden mag.

 

Vlucht op 't geberght,

 

Soeckt voor al 't Hemelrijck, dat u niet terght

 

Den lust tot 't aertsche slijck.

 

Vlucht

 

 

 

Sijt ghy op 't velt, Ver van des volcks gerucht,

 

Of dack gestelt, Tot Godt daer queelt en zucht.

 

Keert niet meer weer

 

Tot uwer sonden Rock, Die u wel eer

 

U quaden wil aentrock.

 

Keert

 

 

 

Wee, die dan voedt,

 

Of baert uyt 's herten grond,

 

Vruchten onsoet Van de leelicke zond!

 

Bidt dat uw vlucht 's Winters, of Sabbath niet,

 

In geen ontucht,

 

Of doodts-laeg en geschied.

 

Bidt

 

 

 

Schouwt als de pest, De valsche Leeraers wel,

 

Want sy in 't lest U brengen tot de hel.

 

Daer 't Lichaem is Vergaert, als d' arents, sterck;

 

Belijdeniss' Doet Christo in sijn Kerck.

 

Daer