Evangelische leeuwerck
(1682)–Christianus de Placker– AuteursrechtvrijWijse: Tweede Carilè. O wie. Israël, de tijdt is nu voorby. 't Muzijck siet vrydag na 3. Sondag van Vasten
KOmt al, die nijdt in 't herte draeght:
Die het minste van u Broeder vraeght.
En veel meer Schuldigh zijt
Aen u Heer. Komt met vlijt:
Hoort wat Christus heden u verwijt.
Een Man (seyd' hy) Koninck vry
| |
[pagina 165]
| |
Rijck daer by, Vraeght geringh'
Van sijn knechten rekeningh'.
Een van die Viel op knie,
En by ty'e, Badt genaed'
Over tien duysent Talenten quaet.
Een
Dus den Vorst vergeeft 't hem allegaer.
Hy, uytgaend', ontmoet een schuldenaer
Heeft hem, als Een Wolf, vast
By den hals Aengetast.
Hondert penningen was maer den last.
't Welck als nu weer, Met hert-seer,
Sijnen Heer, Had verstaen,
Sprack hem straffelijck soo aen:
Quade knecht, Al mijn recht
Heb ick slecht Afgegaen:
Moet ghy niet uw' mede-knecht ontstaen?
't Welck
Sijnen Heer dan zijnde heel verstoort,
In Rechtshand' heeft hem gelevert voort,
Sonder dult; Tot dat hy
Al de schult, en de som,
Sijnen Heer betaelt had wederom.
Alsoo sal Godt, Sonder spot
Met u doen, Soo ghy, mensch,
Niet vergeeft uyt 's herten wensch.
't Quaedt dan laet: Niet meer haet;
Maer veel goedt Elck een doet.
En voor Godt soo uwe schulden doet.
Al-
|
|