Evangelische leeuwerck
(1682)–Christianus de Placker–
Auteursrechtvrij
[pagina 145]
| |
Wijse: 't Was een Maget suyver en net. De noten, 3. Sondagh in den Vasten
WIlt ghy, o mensch, bermhertigheyt
Van Jesu Christo leeren,
En van de menschen danckbaerheyt,
Met Lucas gaet verkeeren.
Hoort roepen thien Melaetse
Van verr' gelegen plaetse:
In onse pijn Den medecijn
Wilt, Jesu meester, zijn!
Hoort
Soo licht haer kint geen Moeder hoort, Ga naar voetnoot+
Als onsen Heere dese.
Hy seyntse tot den Priester voort,
En gaende zijn genesen.
Och wat een grooten zegen
Soo haest van Godt verkregen!
Wat groote vrucht, voor eenen sucht!
Dus, menschen, tot hem vlucht.
Och
Maer toont voor al een danckbaer hert,
Doet niet, als dese negen:
Maer als die, suyver van sijn smert,
Den Heer liep weerom tegen:
Viel voor hem met bewegen:
En danckte hem te degen,
Dees eer gedaen, stondt Jesu aen,
Van een Samaritaen.
Viel
Vergeeft my Heer, dat ick so traegh
U' Majesteyt bedancke:
Daer nochtans ick noch alle daegh
Om nieuwe weldaedt jancke.
Ick dank' u duysent-werven,
| |
[pagina 146]
| |
All' uur tot mijn versterven,
Van u' genaed', Van u weldaedt,
en gaven vroegh en laet.
Ick
|
|