Evangelische leeuwerck

(1682)–Christianus de Placker– rechtenstatus


VI. Sondagh na Pinxter. Euang. Marc. 8. Vier duysent mannen gespijst.
Wijse: Maria weest gegroet. De nooten, siet den 1. Sondag des Advents. ALs een seer groote schaer Gevolght is Jesum naer Drie gansche dagen lanck, Heel sonder spijs of dranck: Hy sprack tot sijn Discipelen: Siet, dees vergeten Om my, hun eeten: My jammert over hen! Hy Soo icks af-reysen laet In soo een hongers-staet, Sy sullen moed' en mat, Beswijcken op het padt. Maer sijn Discipels seyden: 't is Hier wildernis: wie kan dees lien In hongers-noodt voorsien? Maer
[pagina 125]
Doen vraeghde Jesus haer: Hoe veel broodt hebt ghy daer? Maer seven, seyden sy, En weynigh visch daer by. Dus deed hen sitten op het velt, En naer 't gebedt, En zegens-wet, De kost is voorgestelt. Dus Elck sijn bekomst genoot, En daer noch overschoot Tot seven korven broodt. Mirakel wonder groot! Want dese mans, die daer zijn al Versaedt geweest, Zijn (soo men leest) Vier duysent in 't getal. Want Met liefde oock soo teer, Volght Christen Mensch u Heer, Op dat hy u soo spijs', Sijn min en gunst bewijs. O Jesu! oorspronck aller goedt, Met uwen zegen, In 's werelts wegen, Ons ziel en lichaem voedt! O