Mijne porte-feuille

[p. 94]

Afscheids-groet naar zee.

wijze: Men hoort steeds Flora's gunsten roemen.

Vaarwel! die roepstem klinkt u tegen,

Van ieder in deez' kring vergaard,

Vaarwel! geleide u 's Hemels zegen!

Zij is ons boven alles waard.

Vaarwel! gij moet dien kreet nog hooren,

Wanneer gij Hollands strand verlaat,

Kon onze vriendschap u bekoren,

Dat gij dan nooit haar groet versmaad'! bis.

Vaarwel, dat u geen zorgen bruijen!

Sta moedig als een zeeman pal!

Bekreun u aan geen onweersbuijen,

Men treft ze ook aan den vasten wal.

Geen kaper afgerigt op stroopen,

Make u zijn buldrend kompliment!

Gij moogt de schuimers best ontloopen,

Wanneer gij 't roer maar afwaarts wendt. bis.

[p. 95]

 

Vaarwel! die roepstem klinkt u tegen,

 

Van ieder in deez' kring vergaard,

 

Vaarwel, geleide u 's Hemels zegen!

 

Zij is ons boven alles waard.

 

Vaarwel! verheugd zijt ge in ons midden,

 

Zijt even eens verheugd op zee!

 

Vaarwel, en wat mij vurig bidden,

 

Kom spoedig wêer op onze rêe! bis.