Het leven van Maria Petyt (1623-1677)
(1976)–Maria Petyt–
Auteursrechtelijk beschermd|
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 192]
| |
4doen ende laeten, om my te beschuldighen aenden Gheestelijcken 5Vader in mijne presentie van al dat hun docht in my fautigh ende 6ghebreckelijck te zijn van alle ondeughden, ende soo voorts; ende 7tot mijnder meerdere verstervinghe, in hunne presentie, daer van 8te moghen berispt worden, ende penitentien te ontfanghen. 9Dit was sulcken herde spyse voor de nature, om te verteren; denGa naar voetnoot9 10Gheestelijcken Vader vondt dit goedt, ende beval my ende de 11Susters dat in 't werck te legghen; maer lieven Godt, wat al spels 12hadde ick hier mede, als 't te doen quam; de nature scheen te ber-Ga naar voetnoot1213sten van quaedtheyt naer 't ghevoelen; want naer de reden gonck 14ick evenwel voorts, ontfanghende de berispinghen ende peniten-15tien met ootmoedigheyt, ende stil-swygentheyt (altoos uytwen-16digh) ende naer de begheerte; maer het ghevoelen, het welcke 17groot was, en hadde ick in mijne macht niet. 18Och lieven Jesus! hoe veel en vonden de Susters in my niet te 19beschuldighen; maer ick en weet niet, oft het quam by ghebreck 20van licht, om mijne fauten ende ghebreken te sien, ende te kennen; 21my docht, dat sy in veele my te onrecht, ende teghen de waerheyt 22beschuldighden, den Beminden liet'et soo toe, dat sy 't aldus in my 23saghen, ende veroordeelden tot mijne meerdere verstervinghe, 24ende verootmoedinghe; want sy te teer waeren van conscientie,Ga naar voetnoot24 25om jet te segghen anders, als't was, noch sy en souden my niet 26gheerne eenighe droefheyt, oft lyden aenghedaen hebben, door jet 27te beswaren, oft te vergrooten; want door hunne goedtheyt schee-Ga naar voetnoot2728nen sy my allegader te beminnen, ende het was voor hun sonder 29twyffel een herde ghehoorsaemheyt, dese beschuldinghen te doen. 30Oversulcx den Beminden liet het toe, dat alle ons doen en laten 31aen hun heel anders verscheen ende van hun gheoordeelt wierdt, 32als het waerachtelijck in den grondt ende in mijne meyninghe ghe-33weest was; sy seyden, dat ick aen hun dinghen gheseyt ende ghe-34daen hadde, de welcke ick noyt ghepeyst en hadde te segghen, oft 35te doen: Dese mis-verstanden waeren bykans daghelijcx tot groot 36drucksel van d'een en d'ander; principalijck van my, want ick 37alsdan luttel ghehoor ende gheloof hadde by mijnen Biechtvader 38door Godts voorsienigheydt; want hy gheene ontschuldinghe van | |
[pagina 193]
| |
39my en wilde ghedooghen; hoe verkeert, dat die saecken my aenGa naar voetnoot39-40 40aengheteghen, ende sonder fondament qualijck opghenomen wier-41den. 42Ick meyne, dat den boosen hier in veel sijn personagie speelde,Ga naar voetnoot42 43om groot lijden ende onvrede in d'een en d'ander te veroorsaec-44ken; te weten op dese maniere, dat hy mijne woorden, die ick 45uytsprack, in hun ghehoor gheheel anders dede luyden, ende hun 46dede verstaen andere woorden, die metter daet qualijck ende be-Ga naar voetnoot46-4747rispelijck ghesproken wierden, streckende tot hunne bedroevenisse, 48quellinghe, ende ontstichtinghe; aldus veranderde den boosen onseGa naar voetnoot48 49woorden in hun ghehoor. 50Op de selve maniere dede hy aen hun verschijnen eenige actien,Ga naar voetnoot50 51ende doeninghen van my, waer uytmen eenigh quaedt kost oor-52deelen, daer de minste apparentie, oft beghinsel in my niet van en 53was gheweest; dese dinghen waeren in d'een ende d'ander soo 54seker, ende soo ontwijffelijck, dat elck vryelijck haeren eedt op dieGa naar voetnoot54 55waerheyt soude ghedaen hebben. |
|