Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: O Saligh Heyligh Bethlehem.
AL roemdy arme Mensch! van rust:
Op 't aerdrijck wort geen rust gevonden:
't Geen ghy noemt rust, dat is een lust:
Gemenght met gal en groove sonden.
2. Al schijnt dat ghy in weelde leeft,
Dat is geen rust die sal beklijven,
De onrust steets daer onder sweeft,
En spae berouw sal by u blijven.
3. Schoon ghy ontslaet u van 't gewoel,
En leeft schier eensaem en ellendigh:
Wat baet dat, als 'er wroet een poel,
Die 't hert vol onrust plaeght inwendigh.
4. Sluyt vry de onrust buytens huys,
Sy sal weer dringen door de spleten:
Want laster, achterklap, of kruys,
Zijn droeve boden voort geweten.
5. Al blinckt van buyten Bagh of Goud,
De hoovaerdy met haer cieraden,
Al pronckt ghy 't lichaem prats en stout,
't Zijn al aenlocksels, u, ten quaede.
6. Soeckt Gods Rijck en Gerechtigheyt,
Dan sal u rust en lust toe-vloeyen:
| |
[pagina 176]
| |
In Gods-vrucht en oprechtigheyt:
Dan sult ghy als de Ceedren bloeyen.
7. Volght Christum en sijn waerheyt na,
Leert kruys en sijn versmaetheyt dragen:
Wat God u toesend vroegh en spae,
Buyght uwe wil nae sijn behagen.
8. Sijn kruys brenght rust, na veel verdriet,
Want rust moet in de ziele woonen,
Des Werrelts rust is broos als riet,
Maer 's Hemels rust verwint de kroonen.
‘9. Laet dan u rust dees onrust zijn,
‘Dat ghy mooght met de sonden strijden,
‘Al kost het arbeyt, moeyt' en pijn,
‘Ghy sult u namaels weer verblijden.
|
|