Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

[p. 131]

Van den Hooftman over hondert, Matth. 8.

Stemme: Daer was een Man in den lande Hus.
Of, Geef my te drincken nae myne dorst.

ALs Iesus te Capernaum,
Was met sijn Jongers in-getreden,
Om leeren 't Euangelium,
Gebruyckt' een Hooftman dese reden,
Ick bid' Heer! hoort doch mijn gebeden,
Mijn knecht leyt door de jicht te neer.
Wel sprack doen Iesus weest te vreden,
Ick koom stracks en genees hem weêr.

2. De Hooftman antwoord' hem, ach Heer!

Ick ben niet waerd dat ghy sult komen,
En doen my en mijn huys dees eer,
Spreeckt slechts een woord, en 't sal my vromen,
V dit te vergen sou ick schroomen,
Want ick ben oock een onderdaen,
Ontsluyt doch uwe milde stroomen,
Spreeckt slechts een woord, dan is 't gedaen.

3. Ick heb Soldaten onder my,

Sprack hy, wanneer ick die gebiede,
Gaet ghy daer heen, en weerom ghy,
Komt hier en gaet tot dese lieden,
Doet dit en dat en 't sal geschieden,
Soo dat mijn woord hun is een Wet,
Waerom sou ick dan van u vlieden?
Want Heer! ick op u woorden let.

4. Als Iesus met op-mercken hoort,

Dees reden uyt des Hooftmans monde,
Sprack hy tot sijn Naevolgers voort,
Sulck groot geloof is niet gevonden,
In Israel. wilt dit door-gronden,
VVant veel van Oosten en van VVest,
Die sullen als van God gesonden,
Oock meê ter Bruyloft gaen op 't lest.

5. Ia sullen oock met Abraham,

Met Isac, Iacob zijn Gods erven;
Als uyt-gelesen van dien Stam,

[p. 132]

 

En 's Hemels Koninghrijck verwerven:

 

De Rijcks-genooten sullen sterven,

 

En in den afgrond neêr gestort,

 

In duysternisse weenen, swerven,

 

Daer angst tot tand geknars hun port.

 

6. Reyst heen, ô Hoofdman na u huys,

 

Sprack Iesus u knecht is genesen,

 

Na u geloof, soo sal dit kruys,

 

Van u knecht af-gescheyden wesen:

 

Die niet gelooven, mogen vreesen,

 

Geen ongeloof komt voor Gods throon,

 

Men kan geen vijgh van distels lesen,

 

Gelooft in God en sijnen Soon.

 

7. Wie Christum volght en houdt sijn woord,

 

Door een oprecht en vast geloove.

 

Gaet altijdt tot een beter voort,

 

En wort getroost van God hier boven,

 

‘Laet ons van u niet zijn verschoven,

 

‘Door ongeloof of valsche waen:

 

‘Ghy kond stracks onse quael verdoven,

 

‘Als ghy hebt aen dees knecht gedaen.