Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: O Schepper fier.
VVEl saligh volck, door yver aen-gedreven,
Die u hebt begeven, te hooren 's levens tolck,
Die als een wolck, verspreyt sijn Woord en gaven,
Waer uyt wy ons laven, als sijne stem komt voort,
Wilt dan op Gods goedheyt letten,
En volght stadigh Godes Wetten,
Want hy 't al geeft, waer mensch en vee by leeft.
2. Als Christus sagh, soo groote schaer voor oogen,
Wierd' hy gantsch bewogen, en vol meedogentheyt,
Want yder slach, sach hy als schaepkens dwalen,
Die hy gingh verhalen, sijn leeringh en waerheyt:
Als nu was de dagh verloopen,
Bleef noch 't volck by hem met hoopen,
't Gebreck was groot. Laet yder koopen broot.
3. Doch Iesus sprack, geeft ghy haer self te eeten,
D. Hier dient Heer geweeten, wy zijn soo niet voorsien.
I. Gaet heenen stracks, en telt eerst uwe brooden,
Gaetse dan vry nooden. D. Wy hebben vijf gemeen,
| |
[pagina 129]
| |
En daer boven noch twee Visschen.
I. Wilt in 't gras de spijs op-disschen,
Hondert by een, en vijftigh set alleen.
4. Als hy 't gesicht, ten Hemel had' verheven,
Heeft hy God gegeven sijn Lof met danckbaerheyt:
Als uyt een plicht, brack hy voor hun de brooden,
Dat s'haer souden nooden, en worden soo versaet.
Twee Visschen deyld' men onder allen,
Soo dat sy vol wel gevallen,
Elck was vernoeght, in 't geen God had gevoeght.
5. Wat wonder dingh! twaelf korven overschooten,
En dees disch-genooten, die waren wel gespijst.
Hoe sonderlingh! vijf duysent daer genoegen,
Soo kan 't God al voegen, als hy sijn gonst bewijst,
Dus is noch des Heeren zegen,
Die ons als een gulde regen,
Ons overschot, deelt als een Hemels lot.
6. Ach arme mensch! treet vry met uwe sinnen,
En doorsoeckt van binnen, u hert en u gemoed:
Daer ghy na wensch, uyt niet, zijt op-gestegen
En hebt nu verkregen, van Godt dees overvloet.
Wilt hierom den Heere loven,
Die u zegent van hier boven,
Daer ghy klaer siet, wat u noch overschiet.
|
|