Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: 19. Psalm, De Hemelen seer, &c.
GEluckigh wiens gemoedt
Van Christo wert begroet,
En in 't geloof gevest:
Die uyt sijn Godtlijckheen,
En honigh soete reen,
Verkrijght het alderbest.
Dit Vrouwelijcke beeldt,
Dat heeft hy mee gedeelt,
't Geheym van sijne schatten,
En onderwijst haer voort,
Den grondt van 's Heeren woordt,
Doch swaer, by haer te vatten.
Christ.
2. Hy vindt haer by de bron,
Daer hy vermoeyt van Son,
Eyscht eene koele dranck:
Vrou.
Hoe derf' ick dit bestaen,
Sey s' ick Samaritaen
En ghy Hebreesche ranck?
Dit street met onse Wet
Op Garazim geset,
Daer wy soo vast aen kleven.
Christ.
Hy sprack in dien ghy 't Vrouw
Versocht, ick schencken sou,
U 't water van het leven.
Vrou.
3. Sy sey, g'hebt kruyck noch vat,
Waer krijghdy dan het nat,
Vy dese diepe plas?
Hier laefde Iacob 't Vee,
| |
[pagina 114]
| |
En sijne Sonen mee,
Wanneer het dorstigh was.
Christ.
VVie van dit water smaeckt,
Sey Christus, stracks hy haeckt,
En schijnt van dorstoe smachten:
Maer wie mijn water drinckt,
Dorst nimmer, maer 't ontspringht,
En geeft de ziele krachten.
Vrou.
4. Ey Heer geef my hier van.
Christ.
Hy sey roept stracks u Man:
Vrou.
Sy sprack, ick hebber geen.
Christ.
Ghy hebter vijf gehadt.
Vrou.
Ghy hebtet recht gevat.
Christ.
Dus let vry op mijn reen.
Vrou.
Heer ghy zijt een Propheet,
Die alle dingen weet:
Hier wort Godt aen-gebeden:
Ghy noemt Ierusalem,
Dat daer alleen Godts stem,
Gehoort wort en sijn reden.
Christ.
5. Gelooft dat hier noch daer,
O Vrouw, mijn woord is waer,
Is vaste plaets geset:
Maer dees zijn 't die daer meest,
In waerheyt en in Geest,
Beleven Godes VVet.
Godt is een Geest, en wil
In waerheyt soet en stil,
In sachte zielen varen.
Vrou.
Ick weet Messias naeckt,
Sey sy, daer elck na haeckt,
Die sal 't ons openbaren.
Christ.
6. Ick ben Messias self,
Uyt 's Hemels hoogh gewelf,
Dien 't al is onderdaen:
Ick soeck dat sondigh hert,
In onverstant verwart,
Te wysen 's Hemels baen.
Mijn water is de Geest,
VVaer in elck die Godt vreest,
Sich door mijn woord sal laven,
| |
[pagina 115]
| |
En dorsten na geen sond,
Die uyt een vuyle grond,
Bemorssen 's Hemels gaven.
‘7. O Christe! door dees daed,
‘Ghy ons een voorbeeld laet,
‘Van groote zedigheyt:
‘Ghy overtuyght met een,
‘Dit Vrouwtjen, door u reen,
‘En vriendelijck bescheyt.
‘Laet dit oock zijn ons wensch,
‘Dat elck sijn even mensch,
‘Soo stracks niet mocht verdoemen.
‘Schoon d'een meer is verlicht,
‘Dat hy dan d'ander sticht,
‘Soo mach m' ons Christens noemen.
|
|