Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

De Ysere Eeuwe.

HIer was nu Recht en Trouw ten Hemel op-gevlogen,
De Liefde was verjaeght en quam in plaets de logen,

Bedrogh en alle quaed. Men delfd' het ingewant

Des Aerdrijx, en bespiet of men geen schatten vant.

Het goud quam voor den dagh, veel snooder als het yser,
Daer streefd' elck nae om 't seerst, 't schoon hy scheen sot of wyser,

De geldsucht drongh in 't hert en gierigheyt daer by,

Daer sweefd' in volle swangh de sucht tot heerschappy,

Met deegens in de vuyst, en met bebloede handen,
Soo kamptmen om den roof, met schenden, moorden, branden.

[p. 205]

 

Soo dat noch Man noch Gast, was seker voor 't gesin,

 

De Man sijn Vrouw belaeght, de Swager sijn Vriendin.

 

De Soone stont eylaes! sijn Vader nae het leven.

 

De Aerde klam van bloed, heeft groote rouw bedreven.

 

De Godsvrucht lagh vertreen, soo dat Astraea vliet,

 

Ten Hemel, en 't gespuys des Werrelts hier verliet.