Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

[p. 201]

De ydle hoop der Menschen.

Op de voorgaende wijse: Psal. 100. Ghy volckeren des Aerdrijx, &c.

O Mensch! u hoop' is los en licht,
Ghy schemert door een valsch gesicht:
Om dat ghy wroet om schat en goed,
Dat op der aerde blijven moet.

2. De Tijd die vluchtigh rent en schiet,

Brenght u en al u goed te niet,
Om dat ghy dwaes en onbedacht,
Op tijd, op eer, noch Gods-vrucht acht.

3. Doch soo ghy janckt nae eer' en staet,

Nae roem die door geen doodt vergaet,
Nae 't leven dat geen weedom erft,
Omhelst de deughd die nimmer sterft.

4. Want deughd den Mensch ter eeren leyt,

En voert hem tot d'onsterflijckheyt:
Alwaer sy schenckt een heerlijck loon,
In 's Hemels vreughd, een Lauwre kroon.