Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

Psalm 32.

Op de gewoone stemme: Wel hem, &c.

WEl saligh Mensch; wiens sonden zijn vergeven,
En overdeckt, al 't quaedt by hem bedreven:
Wel saligh Mensch, wiens geest bedriegens moet,
God rekent niet sijn ongerechtheyt toe.

Want doen ick sweegh mijn beenders my versleten,

Den gantschen dagh, door 't brullen van 't geweten;
Want uwe hand druckt dagh en nacht op my,
Mijn sap wordt droogh, als 't hooy by Somers-ty.    Sela.

2. Ick maeckt' u Heer! bekent al mijne sonden:

Mijn snoodigheyt bedeckt' ick t'geener stonden:
Ick sprack, ick wil belijden mijn misdaet.
Ghy Heer! vergaeft my al 't bedreven quaet.    Sela.

Elck Heyl'ge sal terwijl hy is te vinden,

Hem bidden, dien geen vloet dan sal verslinden:
Ghy zijt mijn wijck, die my voor anghst behoet,
Die my omringht en vrolijck singen doet.

3. Ick sal u van den wegh recht onderwijsen,

Die ghy sult gaen, dat ghy mijn raedt sult prijsen,
Mijn oogh sal steets op u wel gade slaen,
Volght dan mijn les en stichtelijck vermaen.

Weest niet gelijck een paerd dat onverstandigh,

Of als een muyl, die door 't gebit wordt handigh.
Op dat het u niet quetse noch vertree:
De goddeloos' heeft smert, verdriet en wee.

4. Maer wie op God vertrouwt die sal omringen,

Sijn goedigheyt en gonst in alle dingen:
Verblijdt u in den Heer met stille vreughd,
Rechtvaerdige singht vrolijck en verheughd.