Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

Aenmerckinge op de Spinne.

Stemme: Als ick uyt wandlen gae, &c.

IN 't alder-kleynste Dier, men Godes wonder merckt,
Jae in een slechte Spin, hy wonderlijcken werckt,
Al schijnse seer veracht, soo heeft hy nochtans yet,
Waer in de mensche stof, tot sijn opmercken siet.

2. Die Dierken weeft en breyt met een gestade vlijt,

't Is besigh over al, nae 't voegen van den tijdt:
't Vanght van het middel-punt, haer konstigh breydsel aen,
Als of het met verstant eens konstnaers was gedaen.

[p. 135]

 

3. Het maeckt uyt eygen stof een aerdigh circkel ront,

 

En strickt het nau en wijt, met pootjes uyt haer mond,

 

Met een soo sterck geweef, dat regen, stof of wint,

 

Verbreken kan haer draet, die sy soo vast verbint.

 

4. Daer vanghtse dan met vlijt, de teere Vlieghjes in,

 

Dit strax verslonden zijn, van dese loose Spin,

 

Maer komter grooter Dier of eenigh slimmer gast,

 

Die vlieghter strax door heen, en op haer fuyck niet past

 

5. ‘Dit doet ook 't wetloos vol, dat u haer stricken stelt

 

‘En loert vast op de buyt door loosheyt of gewelt,

 

‘Om van het weerloos volck te rooven haef en goed,

 

‘En dit 's een beeldenis van een verkeert gemoedt.

 

6. ‘Ghy Rechters die het Recht voor groote Hansen spaert,

 

‘Komt siet hier aen dit web' u wetteloose aert:

 

‘Als ghy den Grooten spaert en hanght den Kleynen op

 

‘V Recht een Spinweb is en onrecht in den top.

 

7. ‘Ons leven is alleens gelijck dees teeren draet,

 

‘Dat alsoo ras verbreeckt, gelijck dit web' vergaet.

 

‘Ons jaren vlieden wegh, gelijck een snelle stroom,

 

‘De tijdt gaet altijdt voort, gelijck een stille droom.

 

8. ‘O wee dan, die sijn huys op een spinweb bouwt,

 

‘En op gewaende macht en sterckheyt sich vertrouwt,

 

‘Op wellust, staet of eer, op rijckdom of op pracht,

 

‘Eylaes, eylaes, de doodt verrast u in een nacht.

ALs Solon vvierde gevraeght vvat de Wet of het Recht vvas? Antvvoorde, een spinneweb': vvant soo der de Muggen en Vlieghjes in-raecken, soo blijvense daer in hangen: maer de groote vliegen daer deur. En dit is 't gene Iuvenalis seydt:

Dat veniam Corvis, vexat censura Columbat.

De kleyne blijfter in gevat.
De groote maeckt daer door een gat.

Van de onbestandigheyt van dit webbe seydt Iob 8. 14.

Het vertrouwen des huychlaers is 't huys van een Spinnekop, hy sal daer op steunen, maer 't sal niet bestaen.

Siet de Musijck-nooten in Lust tot VVijsheydt, Fol. 109.