Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

Deughden-padt.

Stemme: Wilt my niet straffen Heere. Of, Schoon Lief wilt my troost geven. Of, Madame de Chevreuse.

WIlt ghy het padt betreeden,
Van deughd en goede zeeden,
Soo mijt voor al het quaed:
Den Wijn en lichte Vrouwen,
Of 't sal u haest berouwen,
Want ghy daer door vergaet.

2. Wilt daer u oogh af wenden,

Of ghy raeckt in ellenden:
Maer siet alleen op deughd,
Op een Godsaligh weesen,
En wilt den Heere vreesen,
In uwe jonge jeughd.

3. Siet hoe u jonge jaren,

Stilswijgende wegh varen,
De krachten oock vergaen:
En hoe de rouw en smerte,
Bestormen 't jonge herte,
Maer spae-berou blijft staen.

4. Haer broose lustigheden,

Beswaren uwe leden,
En krencken Ziel en Lijf,
En teeren op u goeden,
Tot onrust der gemoeden,
Tot u groot ongerijf.

5. Den wegh nae 't perck der eeren,

Moet ghy van jonghs af leeren,
Ontsien noch sweet noch tijdt,
Want God geeft niemandt gaven,
Als door veel moeyt' en slaven,
Door arbeyt en door vlijt.

[p. 133]

 

6. ‘Wie naer de deughd' wil streven,

 

‘Door vroom en eerbaer leven,

 

‘Die sal op Gode sien:

 

‘En schouwen steets het quade;

 

‘En mijden snoode paden,

 

‘En 't quaed geselschap vlien.

EEn Iongelingh die den Wijn en lichte Vrouvven veracht, gaet regel-recht nae het perck der eere en ruste, tervvijl hy vvaeckt en draeft, en het ongemack des Hemels en des gelucks bestandigh verdraeght.