Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

't Gerust Leven.

Stemme: Amarilli mia bella.

TItyrs geest is uyt gelaten,
Want hy vernoeght met een gerustigh leven,
En wil nu 't Hof begeven,
Om dat hy siet de pracht der hooge staeten,
Die seer trots boven maten,
Vervreemd van deughde,
Na alle weelde poogen,
Lust der oogen, lust der oogen, lust der oogen
Ghy rooft vreughde.

[p. 218]

 

Hy vindt rust in kleyn behoeven,

 

Hem quelt geen sucht noch vrees te zijn verschoven,

 

Want dit is 't loon der Hoven:

 

Geen krijghs trompet noch pleysters hem bedroeven,

 

Noch geen Slempers en Schroeven:

 

Hy mint de daecken,

 

Daer Vogels en daer Dieren,

 

Tierelieren, tierelieren, tierelieren,

 

Met vermaecken.

 

 

 

Hy leeft rustigh en na reden,

 

Hout room en kaes en broot voor sijn bancketten:

 

Die hy elck voor gaet setten

 

Hy walght voor saus der hoofsche dertelheden:

 

Hy stort suyv're gebeden,

 

En nut de vruchten,

 

Der lieve swang're boomtjes,

 

En der stroomtjes, en der stroomtjes, en der stroomtjes,

 

Met genuchten.

 

 

 

Liefde stooft daer met genoegen,

 

Twee zielen, als een ziel, te saem verbonden,

 

En dult geen snoode sonden,

 

Geen overdaed, noch wispelturigh wroegen:

 

Maer zy weet sich te voegen,

 

Tot soberheden:

 

Daer Tityr mette zijne:

 

Catharine, Catharine, Catharine,

 

Leeft in vreden.

Siet van 't leven der Menschen in Urania of Hemelsangh Fol. 162, 164, 165, 167, 175, 182, 183, 187, 193.