Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: Datmen nu eens van drincken sprack.
MARTHA.
FLoris al eer de Sonne daelt,
Soo dient het Vee by een gehaelt,
Want alsmen al te lange wacht,
Dan naedert ons de nare nacht.
FLORIS.
Martha hoe sydy dus belaen?
Laet doch ons Beesjens weyden gaen.
Al loopt d'een Oost en d'ander West,
De Beestjens tieren dan alderbest.
M. Drijftse te samen zy gaen breed.
F. Waer in dat Martha haer tijdt besteet!
M. Ick sorgh voor 't Vee en dat 's mijn last,
Siet Floris dat ghy daer oock op past.
F. De Son is noch een uyrtjen te hoogh,
Ey siet hier gaen ons Beesjens op 't droogh,
Waer toe dus gesorght en soo gehaest?
M. Wel Floris ghy maeckt my schier verbaest.
| |
[pagina 181]
| |
F. Ghy zijt te besorght mijn Herderin.
M. Ey Floris dit schijnt soo na u sin.
F. Jae Martha wie sich te vele quelt
Die vint sich in zijn hert ontstelt.
M. Maer Floris wie sonder sorge leeft?
F. O Martha de sorgh u doch niet geeft.
M. 't Is waer, maer wie geen sorge queld,
Mist menigh Schaepken uyt het Veld.
F. De Sorgh die maeckt u mager en vael.
M. Sorghloos zijn maeckt arm en kael.
F. De sorgh verteert het mergh en bloed.
M. Maer nutte sorgh bewaert het goed.
F. Te veel gesorght is Gierigerts aert.
M. De matige Sorge suynigh spaert.
F. Ghy wilt verschoonen wat ghy doet.
M. Wie dat niet sorght verliest zijn goed.
F. O Martha de aerdsche sorgh is niet.
M. Wel Floris God dese niet verbiet,
‘Maer wie te seer aen 't aerdsche hanght,
‘Verkrijght niet waer hy nae verlanght.
|
|