Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

Tegen de woeckenaers.

Stemme: Gramey. Of, Daer quam een Reyser, &c.

WAt sietmen gebeuren, Al suchten en treuren,

Door des menschen wreede hert!
Wiens dert-te-le sinnen, Naer 't woelen en winnen,
Betoovert zijn en verwert.

[p. 157]

 

Al watse maer schrapen, Jae grijpen en graepen,

 

Al isset oock recht of krom,

 

Sy weten 't te scheyden, Te schiften, te leyden,

 

Want Gierigheyd maeckt haer dom.

 

 

 

Sy passen op reden, Op suchten, gebeden,

 

Maer hebben een strengh gemoed:

 

Sy hebben met armen, Genae noch ontfarmen,

 

Want sy suypen uyt haer bloed.

 

 

 

't Zijn Eegels die kleven, En trecken het leven

 

Vyt de ziel en uyt de kist:

 

Gereed om te killen, Te stroopen en villen,

 

Door bedrogh en valsche list.

 

 

 

Dit zijn dan de Wolven, De schrick'lijcke golven,

 

Die vreemt van alle genae:

 

De arme vertreden, Vyt schijn van de reden,

 

Tot haer self verderf en scha.

 

 

 

‘Hebt altijd medoogen, Want de traenen der oogen,

 

‘Des Armen, beswaren u leet:

 

‘V Peerlen die schijnen, V Goud en Robijnen,

 

‘Zijn ciersels van bloet en sweet.

 

 

 

‘Ghy weet dat Godts tooren, Komt dreygen te vooren,

 

‘En eer hy de straf laet sien:

 

‘Dus wilt doch met eeren, V handelingh leeren:

 

‘En de snoode woecker vlien.