Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh

Tuijn, of Hof-Wetten.

VOor eerst zy u mijn Hof een Leer,
Dat al dees schoonheyd neemt sijn keer:
Dat al mijn bloeysels en mijn kruyd,
Al staet het schoon, sal welcken uyt.
‘En dit is Mensch tot u gheseyt,
‘Op dat ghy oock u huys bereyt.
‘VVant of ghy blinckt in pracht en roem,
‘Soo sijdy brooser als een Bloem.

[p. 110]

 

Besiet vry alles wat u lust,

 

En schept hier in vermaeck en rust:

 

Al wilmer geene Vrouwtjens sien.

 

Seght haer de Wet: het mach geschien.

 

Seght dat haer oogh mach gaen daer 't wil,

 

Een vry gesicht, maer d'handen stil:

 

En dat haer sleep, en snel gedraey,

 

Niet menigh bloemken af en swaey.

 

Het staet elck vry te vragen om,

 

Naer Kruyden, Bloeysel, Boom en Blom.

 

Maer 't loopen, rasen, mallery,

 

Dat is in mijnen Hof niet vry.

 

Het boerden, jocken en geneughd,

 

Mach wesen; doch met maet en vreughd.

 

De ernst en wat tot twist gedijt,

 

Sijn hier verjaeghd met haet en nijd.

 

De kinders staen my hier niet aen,

 

Doch laet de honden buyten staen,

 

Op dat mijn Hof, in vreughd gewent,

 

Van elck gesien, blijf ongeschent.