Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
Auteursrechtvrij
[pagina 98]
| |
Stemme: In kleynheyd leef ick onbenijd, &c.
WIe datter een vreedsaem huys wil sien,
En vrolijck wil zijn:
Die moet, de dertele Overdaed vlien,
Want haer treken, die breken, en steken,
Met smert en pijn.
2 't Genoegen isser soo groote schat,
Een soo groote deughd'
Dat alles met goet genoegen aenvat:
Want Godts gaven, en have, die laven
Den Mensch met vreughd.
3 Het matigh kosjen smaeckt hem soo soet,
Hoe slecht hy 't oock heeft:
Want hy genoeght in 't danckbaer gemoed,
Van Godts zegen, verkregen, ter degen,
Hy rijcklijck leeft.
4 Der grooten weelderigh overschot
Dat baert hem geen smert:
Hy siet het wel aen, maer acht het spot:
Want haer weelde, vereelde, noch deelde,
Noyt droevigh hert.
5 't Vernoegend hert dat past hier niet op,
Wegh, wegh, Overdaed!
Al hijstmen het zeyltjen tot in den top,
Dat brallen, dat prallen, sal vallen,
Met schand en smaet.
6 Ey nuttight dese leckere kost,
En dees frissche dranck:
En singht den Schepper, die dese most,
Die het leven, het zweven, gegeven
Heeft, lof en danck.
| |
[pagina 99]
| |
7 Wel veyl'ge staet, en vrolijck by een,
Vol lieflijcke lust:
Ey weest met 's Heeren segen te vreen,
Schoon de quade, ons schaden, en smaden
Op onse rust.
|
|