Bellerophon of Lust tot wiisheit, Gesangh der zeeden, Urania of Hemel-sangh
(1648)–Dirck Pietersz. Pers–
AuteursrechtvrijStemme: Van den 34 Psalm: Ick wil zijnde verblijdt, &c.
RYst uyt den slaep o Mensch!
De dagh der vreughden u genaeckt,
Rijst uyt den slaep en nu ontwaeckt:
Hier krijghdy 's herten wensch!
Hier is het reyne Lam,
Dat onbevleckt en sonder smett,
Voor onse sond' zijn leven sett.
O spruyt van Davids stam!
2 Bestrijckt u Posten dan,
De Posten van u sondigh hert,
Met 's Lams bloed, dat vergoten wert,
't Welck is des Hemels Mann':
Op dat 's Verdervers zwaerd
Niet slae de Kinders van 't gemoed,
Want hy loert op 't weerspannigh bloed:
Dan van zijn Heer' ontaert.
3 Schort uwe lenden sterck,
En staet met uwen staff gereet:
Als Wandelaers naer 't Passcha treet,
En siet dit wonder werck.
Siet hoe des doods geweld,
Verbroken is met al zijn macht:
Siet hoe hy is te grond gebracht,
Verslagen en gevelt.
| |
[pagina 40]
| |
4 Weest dan van harten bly
Dat Christus u is voor gegaen,
En heeft den Dood te niet gedaen,
Met al haer heerschappy.
Ghy sult dan t'zyner tijd,
Als ghy dit aertsche huys verlaet,
En op des Heeren wegen gaet,
Verrijsen seer verblijt.
5 Doch als ghy 't Pascha eet,
Doet sulcks met ongehevelt brood,
Want suyr-deegh brenght u inden dood,
Wanneer ghy God vergeet.
Leght af het oude quaed,
Den suyr deegh van u ongeloof,
Den suyr-deegh van des Duyvels roof,
De sond en overdaed.
6 Draeght Christi kruys en juck,
Helpt dragen al zijn smaet en last,
Wie Christum volght zijn kruys wel past,
Dan blijfdy vry van druck.
't Is aen u Heer' geschiet,
Den knecht die sal 't niet beter gaen:
Dus neemt u kruys gewilligh aen,
Al schijnt het u verdriet.
7 Wie vromelijcken strijd,
Verwint en slaet die hem benouwt,
Wie op Godt zijnen Heer vertrouwt,
Die acht niet wat hy lijd.
Het lijden duurt niet langh,
Al dunckt het ons te wonder zwaer,
Godt helpt ons doch uyt al 't gevaer,
Al zijn wy zwack en kranck.
8 Want hy schenckt desen 't loon,
Den loon van 's Hemels vreughd en lust,
In eeuwigheyt vermaeck en rust,
Een onverwel kte kroon.
Wel saligh is de Mensch
Die dus des hemels Pascha eet,
En hier in al zijn tijd besteet,
Die heeft zijn lust en wensch.
|
|